Το ψεύτικο εγώ

(μέρος της αγγλικής εργασίας Continuity and Self)

Ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα της σύγχρονης αστρολογίας είναι η ταύτιση της με την ψυχολογία ιδιαίτερα στο επίπεδο του Εγώ. Ο Κόσμος αντιλαμβάνεται το εγώ του σαν κάτι σταθερό και αμετάκλητο. Οι άνθρωποι κάνουν ολόκληρους αγώνες για να μπορέσουν να αλλάξουν πάγιες συνήθειες του εγώ τους και τρέχουν ο ένας μετά τον άλλο είτε σε συμβούλους είτε σε σεμινάρια για να το ενδυναμώσουν και να το κάνουν πιο επιτυχημένο. Πολλές φορές αντιλαμβανόμαστε ότι ιδέα του Εγώ είναι κάτι φυσικό που όμως στην πραγματικότητα δεν είναι. Πουθενά στη φύση δεν υπάρχει η σημασία του Εγώ όπως υπάρχει στους ανθρώπους. Αυτή η ψευδαίσθηση όμως ενός σταθερού Εγώ που ξεκινά από τον ίδιο τον Ήλιο είναι που μας δημιουργεί αυτή τη βάση φιλοσοφίας. Στην πραγματικότητα όμως ενώ δεν το κατανοούμε από την οπτική μας γωνία από τη Γη και ο Ήλιος ταξιδεύει πραγματικά μέσα στο γαλαξία.

Ιδιαίτερα μεγάλη εντύπωση μου προκαλεί η «τύφλα» εμάς των ίδιων των αστρολόγων που δεν βλέπουμε ότι τελικά το εγώ δεν είναι τίποτα άλλο από μία ψευδαίσθηση. Προσπαθήστε να αναλύσετε ένα άτομο μόνο από το γενέθλιο χάρτη του και θα καταλάβετε ελάχιστα. Πόσο ίδιος είναι ένας άνθρωπος όταν πάνω από τον Ήλιο του αν για παράδειγμα είναι Κριός του περάσει ο πλανήτης Πλούτωνας ή ένας Ουρανός. Η ας μην πάμε στις διελεύσεις και ας ταξιδέψουμε μέχρι τις προόδους. Θα δούμε ότι ο Ήλιος ταξιδεύει και μπορεί στις δευτερεύουσες προόδους και μόνο να αλλάξει μέχρι και 4 ζώδια σε μία περίοδο ανθρώπινης ζωής. Οι άνθρωποι λοιπόν αλλάζουμε αλλά δεν είναι μόνο η αλλαγή η σταδιακή που βιώνουμε μέσα στα χρόνια είναι ακόμη και οι περιβαλλοντικές καταστάσεις που ζούμε. Όλοι οι άνθρωποι είμαστε ικανοί να κάνουμε τα πάντα κάτω από δεδομένες συνθήκες. Αν λοιπόν το εγώ είναι απλά ένα όριο σε πόσο μεγάλο βαθμό ερεθισμάτων μπορεί ο καθένας να κάνει μία πράξη γιατί τότε να μην απελευθερωθούμε από το ερέθισμα και να δημιουργήσουμε από μόνοι μας τις ζωές μας.

Παρατηρήστε στη μοντέρνα αστρολογία πόσο μεγάλη βάση δίνουμε εμείς οι ίδιοι οι αστρολόγοι στο ερέθισμα. Η πλειοψηφία της αστρολογικής κοινότητας περιμένει το ερέθισμα για να μπορέσει να λειτουργήσει το άτομο και να πετύχει την αλλαγή. Ο άνθρωπος όσο εγωκεντρικός είναι στη σημερινή τελικά κοινωνία τόσο προβληματικός είναι στο να μπορέσει να χειριστεί τη ζωή του ελεύθερα όπως θα έπρεπε. Περιμένουμε πάντα από τα ερεθίσματα να κινηθούμε ενώ τις δικές μας εσωτερικές αλλαγές και ανάγκες που μπορεί να τις δούμε όχι μόνο από τις δευτερεύουσες προόδους τις αφήνουμε στο περιθώριο.

Χάνουμε έτσι την κατανόηση μας για την πραγματικότητα γινόμαστε μονολιθικοί και ανάλογα με τα εκάστωτε γεγονότα υπομένουμε τις διάφορες καταστάσεις ή είμαστε ευτυχισμένοι. Για αυτό και συνήθως μία διέλευση τις πιο πολλές φορές είναι επίπονη καθότι ο Κρόνος για παράδειγμα θέλει εξέλιξη και όχι σταθερότητα θέλει το άτομο να μάθει. Ο Ουρανός θέλει να αλλάξει, ο Ποσειδώνας θέλει να φύγει από τις υπάρχουσες δομές του και ο Πλούτωνας θέλει να σκοτώσει αυτό που μένει και σκοτώνει το άτομο.

Έτσι λοιπόν ενώ όλες οι διελεύσεις μας ΦΩΝΑΖΟΥΝ να μην βλέπουμε τον εαυτό μας σαν κάτι σταθερό και αμετάκλητο εμείς παραμένουμε εκεί σταθεροί στα αρνητικά η θετικά μας και τελικά βλέπουμε τις περισσότερες φορές και δεν ζούμε τη ζωή μας.

Πιστεύετε αλήθεια ότι ζείτε τις ζωές σας; Ποιες ζωές σας αυτές που είναι γεμάτες από συμπλέγματα από τη σχέση με τους γονείς σας ή από ότι σας έμαθε ένα σύστημα όταν ήσασταν μικροί;

clip_image002

Εικόνα 1. rights reserved by quapan

Τελικά καταλήγουμε όσο μεγαλώνουμε να μην είμαστε ελεύθεροι αλλά δέσμιοι ενός παρελθόντος γεμάτο ελπίδες που τις περισσότερες φορές δεν επαληθεύτηκαν που όμως περιμένουμε ακόμη να πραγματοποιηθούν χωρίς τελικά να κοιτάμε το τώρα χωρίς να βλέπουμε τι είναι το τώρα.

Όταν δεν έχει αρχή δεν έχει και τέλος…. Άρα ζώντας παροντικά και όχι βιώνοντας τη ζωή μας σαν μία ιστορία που έχει την υποχρέωση στο παρελθόν της μπορούμε να είμαστε ελεύθεροι.

Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να σχεδιάζουμε τη ζωή μας αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι το σχέδιο πρέπει να γίνει η ίδια η ζωή μας. Χάνουμε τις ελπίδες μας χάνουμε την ευτυχία μας και την ελευθερία και μένουμε μόνοι, «άνθρωποι μονάχοι» που έλεγε η μεγάλη λαϊκή τραγουδίστρια Βίκυ Μοσχολιού.

Το σχέδιο και καθετί πρέπει να καλύπτει εμάς, τους εαυτούς μας και ο εαυτός σας στο παρελθόν δεν υπάρχει, έχει ήδη πεθάνει και το μέλλον δεν έχει έρθει ακόμη, έτσι λοιπόν ζώντας το παρόν μπορούμε να καταλάβουμε περισσότερο πραγματικά τι μας λείπει και όχι τι μας έλειπε κάνοντας κυνήγι μια ζωή. Αν χάσετε κάτι μην προσπαθείτε να το βρείτε ολόιδιο δεν γίνεται γιατί είναι μοναδικό. Αν λοιπόν δεν ζήσατε κάτι μην περιμένετε να το ζήσετε τώρα καθετί πρέπει να ανταποκρίνεται στο τώρα και όχι για αυτό που σας έπεισαν η πείσατε εσείς τον εαυτό σας ότι δεν είχατε τότε.

Πως θα μπορούσαμε να απελευθερωθούμε όμως πραγματικά από όλα αυτά η καλύτερα πως μπορούμε να δούμε καλύτερα τον ίδιο μας τον εαυτό;

Η απάντηση είναι απλή κοιτάξτε σε έναν καθρέφτη και αναλογιστείτε αυτό που είστε τώρα και όχι αυτό που έβλεπαν τα μάτια σας χθες.

Όσοι γνωρίζετε αστρολογία έχετε αυτόν τον πολύτιμο σύμμαχο που μπορεί να σας βοηθήσει πραγματικά στο ταξίδι σας στον κόσμο. Κοιτάξτε σαν πρώτο βήμα το προοδευτικό σας ωροσκόπιο και δείτε τις διαφορές σας με το γενέθλιο ωροσκόπιο που σας έχει στοιχειώσει τόσα χρόνια και ΖΕΙΣΤΕ το, ζήστε αυτό που λέει ο προοδευτικός σας χάρτης όχι αυτό που σας έλεγε η στιγμή της γέννησης σας. Μπορεί όντως να πιστεύουμε οι αστρολόγοι ότι η στιγμή είναι αυτή που μας χαρακτηρίζει όταν ήρθαμε, αλλά δεν είσθε μόνο αυτή η στιγμή αναλογιστείτε τις στιγμές που περάσετε και που κάνατε κάτι καινούριο και θα δείτε ότι είστε παραπάνω από μία στιγμή.

clip_image003
Εικόνα 2: All rights reserved: Aqualung

Βρείτε τον πραγματικό σας δρόμο όχι σε αυτό που υπήρχε στο παρελθόν και μην κρίνεται με βάση αυτό αλλά κρίνετε με βάση το τώρα. Μπορεί τα χρόνια να φέρνουν μία σοφία και να σας βοηθά να κρίνετε περισσότερο καταστάσεις αλλά καμία σοφία στο κόσμο δεν θα σας μάθει να ζείτε ευτυχισμένοι και δεν θα σας βοηθήσει να περνάτε καλά στη ζωή σας ότι και αν αυτό μπορεί τελικά να σημαίνει για εσάς….

copyright 2010